Kotu gunde de var misin?
Yine evlilik uzerine yazasim geldi. Evlilik diye adlandirmayalim da hayat arkadasligi diyelim, zira bu zamanda artik imzanin gereksizligine inanmis ve beraberliklerini imzasiz bir sekilde cok guzel yasayan o kadar cok arkadasim var ki… Amac aslinda cok basit, hayat yollarimizda yururken onumuze cikan her turlu engeli, uzuntuyu, sevinci, mutlulugu paylasarak cogaltmak ve bu yolu mumkunse tek yurumemek. Bu beraberlik aslinda basitce iki kisinin yaptigi sessiz bir anlasmadan ibaret, buna devlet buyuklerinin onay verip vermemesi kimin umurunda. Ben sevmissem, kabul etmissem ve bunlara karsilik bulmussam gerisi viz gelir acikcasi.
Burada paylasmak istedigim mesaj evlenmemeli, beraber yasamali degil tabi ki, cunku bence kim nasil isterse oyle yapmali, beraberligin nasil yasandigi o iki kisi disinda kimseyi ilgilendirmemeli. Zaten mesaj verecek statude degilim, kimse de olmasin. Benim yapmaya calistigim sorular sorarak kendi cevaplarimi bulmaya calismak ve belki de sizin cevaplarinizi bulmaniza yardimci olmaya calismak. Bu gun aklimdaki soru ise, hayati paylasacak kisiyi secerken nelere dikkat etmek gerektigiyle ilgili.
Ilk sorum, bir beraberlik nasil baslar? Ilk begenis, arada olusan muhtemel bir cekim olsa gerek. Bunlar degerlendirildigi takdirde kesfedilen ortak zevkler, hemfikir olunan hayat gorusleri ile de devam eder ve olgunlasir diye dusunuyorum. Peki tum bunlar bir hayat arkadasligina nasil yonlenir? Bence ve tamamiyle bence tum bu yasananlar sevgililikle eszamanli arkadasliga da donusuyorsa sanirim o zaman artik bu yola girilmis olur, adi ustunde degil mi? Hayat arkadasligi…
Hayatinin geri kalanini kiminle paylasmak istersin? Her sabah beraber uyanmaktan bikmayacagin, ayni hikayeleri dinleyip, anlatip, seneler sonra bile ayni keyifle gulmekten usanmayacagin, zaman zaman kiskanmaktan vazgecmeyecegin, anlasmazlik durumunda karsilikli oturup orta yolu aramaktan yorulmayacagin, ayni olaylara gulup, aglayacagin, hayatta istedigin her hayalini gerceklestirmek icin sana ayni heyecanla destek olan ve tabi ki senin de ona destek olacagin, tum planlarinizi ayni istekle beraberce yaptiginiz ve tum yasananlardan ayni sekilde keyif aldiginiz, asla birbirinize kostek olmayacaginiz kisi en yakin arkadastan baska kim olabilir ki?
Bir de isin tatsiz taraflari olacak tabii, yaslandikca birbirinin hastaligiyla ilgilenmek gerekecek, en sefil durumlarda hala sefkatle bakmak, zaman zaman kim bilir belki karsilikli alt temizlemek, agizlara yemek yedirmek gerekecek, iyi gunlerin paylasildigi gibi kotu gunleri de ayni sevgiyle paylasmak gerektiginde ne olacak? Eger bu beraberlik arkadaslikla pekismisse bu sorulari sormaya bile gerek olmayacagina eminim, cunku zaten en guzel beraberlik yasaniyor demektir. Imzali ya da imzasiz, gercek sevginin, her zaman sayginin ve en derin sefkatin oldugu dostlukla pekismis beraberliklere sahip olmaktan daha guzel ne olabilir ki? Kisiye dusense sadece elindekinin degerini bilmek ve her zaman sukretmekten olur sadece. Bunu da bi’ zahmet yerine getirmeli degil mi?
